Ridderen og Platon
Du er glad i dyr du, sier Ridderen. Vi sitter på T-banen som kjører inn til fjellet. Jeg reiser meg.
Young thing alone
Det heiter ikkje «vi» på Instagram
I researcharbeidet til denne teksten googla eg «komiker Bergen smerte samleie». Seier det noko om kor individfokusert samfunnet vårt har vorte?
Kyrkjeklokka
Eg er ei kvinne som har blitt avvist.
Who do you think you are
If I thought I was someone before I came to Norway, like a character in an ancient proverb I have undertaken a kind of unwilling, ungracious humbling.
Vi er alle på veg heim: Uventa forfattarkurs
Ei framsyning der sjangeren overraska og innhaldet rørte meg.
Biru Unjárga romantiserer bygda passe mykje
Etter å ha sett Føkkings Nesseby kan du i alle fall eitt bannord på samisk.
Ein ronsonaut på odyssé
Besta ville ha elektrisk komfyr. Mamma ville ha utdanning og nylonstrømper. Eg ville så langt vekk eg kunne komme, men landa på same stad.
Kven trur du at du er?
Vi flyt i eit hav av forteljingar, og vår båt er lasta med uklare meldingar. Når vi les og lyttar, ser vi klarare.
Livet på bygda er som abstrakt samtidsdans
Om gatene på Manhattan er scene for spontan fortausballett, er bygdelivet på Vestlandet ein samtidsdans der den utrente publikummar undrar for seg sjølv: «Har det begynt no?»
Mennesket i sin kvardagslege glans
I «Sex» lar Dag Johan Haugerud skodespelarane bere manuset, utan å gjere så mykje anna enn å prate saman. Det vekkjer spørsmålet: I kor stor grad handlar god film om å utnytte mediet sine moglegheiter?
Lang – lengt – livsløgn?
Eit språkleg blikk på kva dei ulike orda for lengt kan fortelje oss om å lengte.
Naud lærer naken mann å måle
Eg får ei kløande kjensle av at nokon blir latterleggjort, men eg veit ikkje om det er målarane eller meg.
Djevelen har landa i Bergen
Ein tilsynelatande vanleg vårdag får Moskva, og samstundes Bergen, besøk av djevelen og hans trufaste følgesveinar.
Camara får ikkje jobba utan andre, og andre får ikkje jobba utan ho
Å skape er eit krinsløp for Camara Lundestad Joof. Ho jobbar strukturelt for at fleire forteljingar skal få sleppe til, og på den måten får også ho skape i fred.
Jobbar med orda for å finne håp i håpløysa
Også i draumeverda vert Khaleda Froagh minna om dei bitre røynslene frå ein krigsherja nasjon.
Sketsjen om herren Karina
"690 kroner?" ropte Karina inn i telefonen. "Ja, det var det eg betalte", svarte mannen i andre enden.
Viss ingen har høyrt meg rope «NEI!», har eg då protestert?
Eit personleg essay om å gå to mil og nesten ein kilometer i protest mot at Nordic Mining ASA får dumpe gruveavfall i Førdefjorden.
Kva var vel språk utan lengt?
Den tyngste historia kan ha gjeve plass til eit av verdas mest løfterike ord.
Tidsskrift, bygdeblikk og to forløysande små ord
Forløysing er tema for denne aller første utgåva av Jakob Sande – senter for forteljekunst sitt nye tidsskrift om og med forteljekunst.
Ram-sa-sa
Teksten om tekstane eg tenkjer på når eg skal stri med tekst, men som eigentleg handlar om tida sitt grapsande og klanglause ram-sa-sa.
Mor til Ragnar var ein fantastisk forteljar
Forteljinga som rørte Ragnar Hovland finst ikkje. Men forteljingane gjer.
«Vi har jo sett heile reisa»
HISTORIER OM KLIMA OG ÅRSTIDER: Kva røynsler har besteforeldregenerasjonen med lokale endringar i årstider og vêr? Heng dei i hop med dei store klimaendringane på planeten? Ungdomar frå Dale vidaregåande skule spør besteforeldre og kjende for å få svar.
Det forteljande dyret
Det er ikkje berre dei skjermopplyste andleta våre som skil oss frå andre dyr. Å fortelja gjer oss til menneske.
Det siste Rolf laga var ei hypnosemaskin
Med over 30 lydhistorier, sju bøker og fleire manus bak seg, er det ikkje tvil om at Rolf Magne G. Andersen er ein produktiv forfattar. Likevel vil han heller ta ut av oppvaskmaskina enn å skrive ned forteljingane sine.
Alt som bur i eit gamalt hus
Kan eit gamalt hus forløyse nye livsverk, draumar og – ikkje minst – meistringskjensle?
Korleis halde ein draum
Draumane våre skremmer oss. Difor har vi ein tendens til å halde dei for hardt.