Dikt i famling
Publisert 28.11.2024
Egodød ergo er eg
bank bank
kven der
eg
kven eg
ego
egokven?
egodød
egoblør
slik som ego bør
når eg innrømmer
at ego dør
ego klør
har fått meg egoslør
ta meg heimatt
egosjåfør
Sjølvhjelp på radioen
Du må vere glad i deg sjølv, seier dei på radioen. Du må elske deg sjølv, før du kan elske nokon andre. Sjølv synest eg det er så ekkelt, med all denne kjærleiken. Vil ikkje bade i mitt eige kliss og klass. Vil ikkje høyre på slik ein viss vass. Det blir så kleint. Kan du ikkje berre seie det til meg, då, at du elskar meg? Er det så nøye, då? Om det er du eller eg? Eg kjenner ein kar, han elskar seg sjølv. Han bur oppi hovudet mitt, men det er ikkje alltid han er heime. Eg må banke på av og til, eg synest det blir litt stille. Han er min ven, men samtidig ikkje. Ein arrogant jævel, ein kjekk ung mann. Om eg berre kunne elske meg sjølv som han.
Ukjent nummer
eg tek fram telefonen og slår inn nummeret mitt
hallo?
hei
du har nok ringt feil seier eg
men eg høyrer deg jo
seier eg stemma di er jo som mi
eg høyrer det jo
som eg høyrer tankane dine
dei sit der, mellom auga
ufokuserte
og snåle
eg kjenner
at tankane lever
eg føler
såklart føler eg
eg
eller er det du?
som sit der og stadig slår på tråden
hallo?
du har nok ringt feil
Kven trur du at du er? (2/2024)
Tredje utgåve av Tidsskriftet Jaja har tema «Kven trur du at du er?». Utgåva handlar om dei forteljingane vi omgir oss med, medvite og umedvite, som enkeltpersonar og samfunn. Vi menneske fortel heile tida, i indre dialog, i draume, i samtalar, på mobilen, i klasserommet, på Dagsnytt 18, i forskingsrapportar, romanar, noveller, dikt og rundt bålpanna. Ved å fortelje skapar vi meining av livserfaringane våre. Samstundes set vi både i scene og avslører noko om kven vi trur vi er, som individ og fellesskap. Bidraga til utgåva blir publiserte frå november 24 til april 25.
ISSN 3084-1747 (digital utg.).
Det forteljande dyret
Det er ikkje berre dei skjermopplyste andleta våre som skil oss frå andre dyr. Å fortelja gjer oss til menneske.
