Essay
Det heiter ikkje «vi» på Instagram
I researcharbeidet til denne teksten googla eg «komiker Bergen smerte samleie». Seier det noko om kor individfokusert samfunnet vårt har vorte?
Who do you think you are
If I thought I was someone before I came to Norway, like a character in an ancient proverb I have undertaken a kind of unwilling, ungracious humbling.
Livet på bygda er som abstrakt samtidsdans
Om gatene på Manhattan er scene for spontan fortausballett, er bygdelivet på Vestlandet ein samtidsdans der den utrente publikummar undrar for seg sjølv: «Har det begynt no?»
Lang – lengt – livsløgn?
Eit språkleg blikk på kva dei ulike orda for lengt kan fortelje oss om å lengte.
Viss ingen har høyrt meg rope «NEI!», har eg då protestert?
Eit personleg essay om å gå to mil og nesten ein kilometer i protest mot at Nordic Mining ASA får dumpe gruveavfall i Førdefjorden.
Kva var vel språk utan lengt?
Den tyngste historia kan ha gjeve plass til eit av verdas mest løfterike ord.
«Vi har jo sett heile reisa»
HISTORIER OM KLIMA OG ÅRSTIDER: Kva røynsler har besteforeldregenerasjonen med lokale endringar i årstider og vêr? Heng dei i hop med dei store klimaendringane på planeten? Ungdomar frå Dale vidaregåande skule spør besteforeldre og kjende for å få svar.
Det forteljande dyret
Det er ikkje berre dei skjermopplyste andleta våre som skil oss frå andre dyr. Å fortelja gjer oss til menneske.
Korleis halde ein draum
Draumane våre skremmer oss. Difor har vi ein tendens til å halde dei for hardt.
Det guddomlege forteljetalentet
I antikkens tid var talent ei mynteining - altså noko lite i lomma, som kan føre til store ting.
Å fortelje er å føre vidare
… og med kvar attforteljing vert mytar, viser og eventyr nye. I vår ghanesisk-britisk-norske familie har folkeeventyr vore ein måte å finne likskapane mellom dei ulike kulturane vi kjenner oss heime i.